Ακράτεια ούρων 2018-06-01T09:16:06+00:00

Ακράτεια Ούρων

Ποίοι είναι οι τύποι ακράτειας;

  1. Προσπαθείας (stress ακράτεια).
  2. Επιτακτική ( urgency ακράτεια).
  3. Μικτού τύπου.
  4. Ολική ή συνεχής ακράτεια.
  5. Ακράτεια από υπερπλήρωση (παράδοξη ακράτεια).

Γιατί δεν είναι συχνή η ακράτεια στον άνδρα;

  1. Η ακράτεια ούρων δεν είναι συχνή στον άνδρα λόγω της ύπαρξης 2 σφιγκτηριακών μηχανισμών, καθώς και λόγω του μεγάλου μήκους της ανδρικής ουρήθρας. Στον αντίποδα το γυναικείο σώμα φέρει έναν σφιγκτηριακό μηχανισμό και πολύ μικρό μήκος ουρήθρας.

Ποιες δομές είναι υπεύθυνες για την διατήρηση της εκράτειας στις γυναίκες;

  1. Το αγγειακό δίκτυο του υποβλεννογόνιου χιτώνα της ουρήθρας, διότι συμβάλλει στην σύγκλιση της ουρήθρας.
  2. Ο ανελκτήρας του ορθού.
  3. Η ενδοπυελική περιτονία, μέσω των ηβοουρηθρικών συνδέσμων.
  4. Το τενόντιο τόξο.

***Όλες τις παραπάνω δομές τις συντηρούν τα οιστρογόνα, οπότε μετά την εμμηνόπαυση όπου έχουμε πτώση αυτών, οι δομές υπολειτουργούν και εμφανίζεται ακράτεια ούρων.****

Αίτια υπερλειτουργικού εξωστήρα:

  1. Νευρολογικά:
    • Νόσος Parkinson
    • Πολλαπλή σκλήρυνση
    • ΑΕΕ
    • Μυελομηνιγγοκήλη.
  2. ΚΥΠ.
  3. Ειδικές και μη ειδικές λοιμώξεις.
  4. Διάμεση κυστίτιδα.
  5. Ακτινική κυστίτιδα.
  6. Νεοπλάσματα ουροδόχου κύστεως, ιδίως το in situ.
  7. Λιθίαση ουροδόχου κύστεως.

Ποιοι οι λόγοι εμφάνισης ακράτειας προσπαθείας σε γυναίκες;

  1. Υπερκινητικότητα της ουρήθρας λόγω ανεπαρκούς στήριξης σε περιόδους αύξησης της ενδοκοιλιακής πίεσης.
  2. Ενδογενή ανεπάρκεια του σφιγκτηριακού μηχανισμού.
  3. Συνδυασμός των παραπάνω.

Ποιοί οι παράγοντες κινδύνου ακράτειας προσπαθείας στην γυναίκα;

  1. Φυλή. Οι λευκές γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα.
  2. Ηλικία.
  3. Πολυτοκία. Λόγω βλάβης του αιδοιικού και τραυματισμού των μυών του περινέου.
  4. Παχυσαρκία.
  5. Έλλειψη οιστρογόνων (εμμηνόπαυση).
  6. Υστερεκτομή.
  7. Εμεμβάσεις στην ελάσσονα πύελο.
  8. Χειρουργική αντιμέτωπιση κυστεοκήλης.

Ποιες οι ενδείξεις ουροδυναμικής μελέτης κατά την διερεύνηση της ακράτειας;

  • Όταν υπάρχει ιστορικό ή υπόνοια νευρολογικής νόσου.
  • Όταν η χειρουργική αντιμετώπιση της ακράτειας απέβει ανεπιτυχής.
  • Όταν η αναφερόμενη ακράτεια δεν καταδεικνύεται κλινικά.
  • Όταν η εμπειρική αντιμετώπιση της ακράτειας αποτυγχάνει.
  • Όταν έχει προηγηθεί ριζική χειρουργική επέμβαση στην πύελο (πιθανή διατομή νευρικών οδών).
  • Όταν έχει προηγηθεί ακτινοβολία στην περιοχή της πυέλου.